A tese presentada polo investigador Antón Vázquez pon de manifesto as limitacións de empregar algas pardas para medir a contaminación ambiental en augas costeiras debido ó complexo proceso polo que estes organismos captan metais pesados. Este achado revela a dificultade á hora de empregar estes organismos como biomonitores. A tese, que forma parte da liña de investigación de biomonitorización de CRETUS, foi dirixida polo IP Jesús Aboal do departamento de Bioloxía Funcional da USC.

Dos cinco estudos que levou a cabo o investigador, tres trataron de esclarecer os mecanismos polos que as algas captan estes contaminantes; para isto recolleu algas de sitios con distintos niveis de contaminacións, e fixo a analise empregando técnicas avanzadas para o mapeado da distribución de elementos a escala nanométrica. Os resultados puxeron de manifesto que as concentracións de elementos contaminantes nas algas non reflicten as concentracións na auga que as rodea, debido ós mecanismos de captación complexos onde interveñen diversos factores fisiolóxicos e ambientais. O estudo das distribucións elementais nas células das algas revelaron que distintos elementos teñen localizacións e procesos de carga diferentes.

Ademais, viuse que as algas controlan de maneira precisa a captación destes contaminantes, evitando absorber aqueles que non teñen funcións metabólicas, e secuestrando os que lles son precisos en orgánulos especializados. Estes resultados poñen en cuestión traballos previos de biomonitorización con algas, urxindo a investigar de maneira máis profunda a relación entre os contaminantes ambientais e os das algas para poder empregar técnicas como a biomonitorización de maneira efectiva e eficaz.

Antón Vázquez co equipo de recollida de mostras de auga

Share This